گل سنجد

توضیحات

گل سنجد

طبيعت آن: گرم و خشك است.

ماده شيميايى: اسانس روغنى در گل سنجد وجود دارد.

خواص درمانى:

گل سنجد  شهوت زنان را زياد مى‏كند، بوييدن گل سنجد براى اشخاص فلج و لقوه نافع است، مسكن قى و صفرا مى‏باشد، نرمى استخوان (راشى‏تيسم) را از بين مى‏برد، برگ او دمل هاى چركين را التيام مى ‏بخشد، خاصيت تقويت قلب را دارد، مقوى معده مى‏باشد، بادشكن، مقوى دماغ، ضد يرقان و استسقاء مى‏ باشد. درد و ورم مفاصل و اعضاء بى حس نافع، به سر بمالند مو را دراز مى ‏كند، كليه ‏ها را گرم و معده را دباغى مى ‏كند و جهت سلسل البول مفيد است.

گل سنجد عرق سنجد تهيه مى‏كنند كه علاوه بر خواص مذكور فوق از اين عرق براى تقويت و طويل كردن موى سر زنان استفاده مى‏گردد كه بصورت خوراكى و ضمادى به هر دو طريق استفاده مى‏شود.

در فصل بهار اگر بوى گل سنجد به بچه‏اى برسد، آن بچه اصطلاحا بويى مى‏شود، و براى درمان او بهترين راه رگ‏زنى است و اين كار بيشتر در مورد اين بيمارى انجام مى‏شود.

۱- آب جوشانده يا دم‏ كرده آن را بنوشيد براى باز كردن گرفتگى‏ ها و تحليل گاز و نفخ و درمان استسقاء و يرقان نافع است، معده را تقويت مى‏كند، مقوى كبد است، براى درمان بيماري هاى دماغى مانند فلج و كزاز و براى قلب و رفع زخم‏هاى ريوى و تنگى‏نفس مفيد است، براى زنانى كه باردار نمى‏ شوند مؤثر مى‏ باشد، مهيج شهوت در زنان و دختران جوان است، براى قطع تب هاى مزمن و خطرناك مصرف مى‏ شود.

۲- عرق آن را هم بخوريد و هم بماليد. موى سر را رشد مى‏ دهد.

۳- بوى عطر گل سنجد محرك قواى جنسى زنان است ولى بلعكس تقريبا مضعف قواى جنسى مردان مى ‏باشد.