قرص کمر

توضیحات

قرص کمر گیاهی است از خانوادهLeguminosae که حدود ۵.۱ متر ارتفاع دارد. میوه آن شبیه به نیام لوبیا می‌باشد و دانه آنکه در طب سنتی مصرف دارد به نام قرص کمر معروف می‌باشد. قرص کمر دانه‌ای است قلبی شکل، پهن و حدود ۶ سانتیمتر قطر دارد و به رنگ قهوه‌ای و شفاف می‌باشد.
تاریخچه:
دانه گیاه در زمان قاجاریه از هند وارد ایران شده است و قدیمی‌ترین دست‌نویس فارسی که نام آن آمده است «فروغ ناصری» تألیف سلطان الحکماء استاد طب قدیم دار الفنون می‌باشد وی می‌نویسد:

قرص کمر تخم میوه درختی است که آن را از میوه خارج ساخته پوست غلیظ سرخ آن را با چاقو شکافته و مغز سفید شیرین آن را در خاکستر گرم یا با آتش جزئی برشته نموده با نمک می‌خورند به اعتقاد مؤلف مزاج آن در درجه اول گرم و در دوم خشک است.
بو بدهید و مغز آن را بخورید، برای تقویت نیروی جنسی نافع است.
روغن مغز آن را بگیرید و مصرف کنید، نرم‌کننده است.

پوست قرص کمر را بخورید، مهیج و نیرو دهنده است و برای سیاه شدن موی سر مفید می‌باشد.
آن را بجوشانید و آب صاف‌کرده آن را بنوشید، اسهال را بند می‌آورد.
از مخلوط مغز دانه با زرده تخم مرغ به صورت ضماد برای تسکین درد کمر به ویژه برای زنان تازه‌زا و تقویت کمر استفاده می‌شود.

مغز دانه با زرده تخم مرغ به صورت ضماد برای تسکین درد کمر به ویژه برای زنان تازه‌زا و تقویت کمر استفاده می‌شود. مغز دانه‌ها حاوی مقادیر زیادی ساپونین می‌باشد و بومیان آن را مانند شامپو برای شستن موی سر به کار می‌برند.

میوه درختی از نوع بلادر هندی که پوست آن قهوه‌ای ی‌رنگ و مغز آن مانند نارگیل سفید است و دو نوع دارد: قرص نر و قرص ماده، قرص نر کوچک‌تر است و قرص ماده بزرگ‌تر، هر دو نوع قرص مدور و قطر دایره آن بین چهار تا هفت سانتی‌متر است.
قرص کمر در تداوی به عنوان داروی تقویت به کار می‌رود و مخصوصاً زنان برای قوت بخشیدن به کمر زائو یا زن آبستن از آن استفاده می‌کنند. از داروهای گرم است که از هند می‌آورند.

برای استفاده باید قرص کمر را زیر آتش کنند تا در اثر حرارت بترکد. بعد مغز آن را که سفید رنگ است بیرون می‌آورند با نبات می‌سابند و مصرف می‌کنند.